Deze week las ik in de krant dat je een boete kunt krijgen als je in een bos meer dan 250 gram bramen plukt. Het deed mij terugdenken aan een letselschadezaak die ik ooit had van een mevrouw die in het bos in een diepe kuil met bramenstruiken viel.
Het gebaande pad
De dame in kwestie was met haar hondje aan het wandelen in het bos. Ze had wel een bordje zien staan, waarop stond dat wandelaars niet van de paden af mochten. Maar, dacht ze, dat geldt toch alleen voor het geval je echt op ontdekkingsreis van de gebaande paden af gaat?
De val
Op een gegeven moment wilde zij een paar bramen plukken en deed één stap van het pad. Het volgende wat zij zich herinnerde was dat ze twee meter lager in een kuil met stekelige bramenstruiken lag. Ze liep daarbij fors letsel op aan haar knie. De dame vertelde me beeldend dat ze onder in die kuil lag, omhoog keek, en haar hondje verbaasd over de rand naar haar zag kijken.
Eigen schuld?
Vanwege het knieletsel wilde de vrouw de beheerder van het bos aansprakelijk stellen voor de val en de financiële schade die zij daardoor leed. Was het dan niet gewoon haar eigen schuld, zult u wellicht denken. Nee, als letselschadeadvocaat vond ik van niet.
De waarschuwing
Om te beginnen: de kuil. Die was daar niet zomaar ontstaan. Die kuil was door – of in opdracht van – de beheerder van het bos gegraven. De kuil was op dat moment niet te zien, want er stonden allemaal bramenstruiken voor. En niet geheel onbelangrijk: kort voor het ongeluk stond er nog een hek omheen. Juridisch gezien moeten gebruikers van het bos gewaarschuwd worden voor zo’n gevaarlijke kuil. Nu stond er alleen nog maar een klein paaltje. En dat paaltje was overwoekerd door bramenstruiken.
De juridische achtergrond
Hoe zit het dan met dat bordje dat mensen niet van de paden af mogen? Nou, dat stond er inderdaad, maar dat bordje betekende juridisch niet zo veel. Daarvoor moest ik kijken naar een eerdere uitspraak van de rechter, die niet ging om een rustiek bos, maar om het Prinses Juliana vliegveld op St. Maarten, bij het beroemde Maho Beach.
Sommige mensen vinden het leuk om naar opstijgende vliegtuigen te kijken. Dat kon op Maho Beach achter een hek van het vliegveld. Maar zo’n vliegtuigmotor geeft zoveel kracht bij het starten (de ‘jetblast’), dat mensen door de luchtverplaatsing tegen een wand geblazen kunnen worden. En nu komt het verhaal: Maho Beach had wel een waarschuwingsbordje opgehangen, maar de rechter vond dat je er daarmee niet klakkeloos vanuit kan gaan dat mensen toch niet in die ‘jetblast’ gaan staan. Die uitspraak werd bekend als het ‘jet-blast-arrest‘.
Het waardeloze bordje
Die uitspraak kon ik dus gebruiken bij de braamstruikzaak! Kort gezegd: het bordje betekende niet dat je kon verwachten dat wandelaars niet stiekem toch van het pad af gaan.
Op deze manier kreeg ik juridisch gelijk, was de bosbeheerder aansprakelijk voor de val in de bramenstruik en kon ik de dame helpen doordat zij een schadevergoeding kreeg.
En een boete voor het plukken van bramen? Die heeft ze ook niet gekregen…
Wilt u hier nu al meer over weten? Bel mij gerust op tel. 0172 – 42 41 72 of vul het contactformulier in.
0172 - 42 70 72
