Veel van mijn vrienden en familieleden zijn artsen. Dat geeft regelmatig discussies over mijn vak als letselschade-advocaat. Vaak klaag ik artsen aan omdat ze er een puinhoop van maken. Veel begrip daarvoor krijg ik zelden. Je kunt een arts toch niet zomaar aansprakelijk stellen? Ze doen toch hun best? De meesten wel gelukkig, maar sommige artsen brengen onnoemelijk veel leed toe.
De Volkskrant maakte woensdag melding van misstanden bij het VUmc. Er is een structureel samenwerkingsprobleem tussen een aantal medisch specialisten op de IC. Ik moet denken aan een letselschadezaak die ik jaren geleden tegenkwam.
Kevin en Roy
De zaak ging over een moeder die zwanger was van een tweeling: Kevin en Roy. Het zijn de echte namen van de kindjes. Ze staan openbaar in het vonnis en zijn voor mij symbool geworden voor artsen die vergeten waar hun werk om gaat. Als twee schooljongetjes hadden de behandelende gynaecologen ruzie met elkaar. Ze weigerden elk overleg en schoven de probleem-patiënten via een arts-assistente naar elkaar toe. “Zeg maar dat hij het doet…”
“Nee hoor, zeg jij maar tegen hem dat hij het zelf doet.”
Dat achter deze strijd twee ongeboren kindertjes enorm in de problemen kwamen, leek hen niet veel uit te maken. De hartactiviteiten van de tweeling namen af. Na veel heen-en-weer geruzie, werd veel te laat tot een keizersnede besloten. Baby Roy was toen al overleden en Kevin overleed tijdens de keizersnede.
Wat moet je toch met zulke incompetente artsen? Misschien moeten we ze bij ziekte verplicht laten behandelen op hun eigen afdeling door hun collega-artsen. Zouden ze dan hun werk wat beter doen? Het enige wat ik als advocaat kan doen is een tuchtklacht indienen namens de slachtoffers, de inspectie waarschuwen en een schadevergoeding vragen. Van dode patiënten liggen dit soort artsen kennelijk niet wakker, maar oh wee als het geld gaat kosten… dát zou toch vervelend zijn.
Wilt u hier nu al meer over weten? Bel mij gerust op tel. 0172 – 42 41 72 of vul het contactformulier in.
0172 - 42 70 71
